سلام عزيزترينم روشني چشمانم

ظهر نوشته هاتوخوندم .

از ديروز که به خاطر صابر وبه خواست شما ازشما جدا شدم يه لحظه هم نتونستميادتو از خودم دور کنم

.اگه به چشام اجازه بدم اشکام سرازير ميشن و من پيش همه ضايع مي شم

.با اينکه نفيسه رو دوسال بود نديده بودم و مادرم و بقيه رو 7 ماه پيش ديده بودم حتي لحظه اول ديدارشون باعث نشد سنگيني غصه دوري از شما از رو دلم برداشته بشه

نازنينم سال 85 هنوز براي من شروع نشده و من همينجا در 84 مانده ام

منتظر تو تا باهم سال رو تحويل کنيم

ومن در کنار توشروع سال جديد رو قبول خواهم کرد .......

بچه ها بازي مي کنن و من تماشاشون ...........

مي گن کم حرف ميزني ونميدونن سرم شلوغه وهمش سرگرم صحبت با شما هستم.